اسکلت‌ فلزی ساختمان

اسکلت‌ فلزی هر ساختمان ترکيبی از اعضای جدا از هم است. اين اعضا بايد به طريق مناسبی به يکديگر متصل شوند. در واقع اتصالات در ساختمان‌ اسکلت فلزی شامل اتصالات مختلف است (نظير تير به ستون و ستون به فونداسيون و…). اتصالات اسکلت فلزی شامل عناصر اتصال دهنده ( ورق‌ها، قطعات تقويتی، ورق‌های اتصال در گره، نبشی‌ها ولچک‌های اتصال) می باشد. ابعاد اتصال اسکلت‌ فلزی بايد طوری طراحی شود که تنش موجود از تنش مجاز مورد نظر کم‌تر گردد.

اجرای اسکلت فلزی

اتصالات مختلفی را در اجرای اسکلت‌ فلزی می‌توان نام برد. از جمله: اتصال پرچی، اتصال جوشی و اتصال پيچی که هر يک از آن‌ها دارای محاسن و معايبی می‌باشند. که در اينجا به دليل اتصالات جوشی فقط به معايب و محاسن جوش اکتفا شده است.

انواع اتصالات جوشی:

• اتصال لب به لب
• اتصال روی هم
• اتصال سپری
• اتصال گوشه
• اتصال پيشانی

۱) اتصال ستون به كف ستون:

فولاد سازه ای دسته ای از فولاد است که به عنوان مصالح ساختمانی برای ساخت اشکال فولادی ساختاری استفاده می شود. شکل فولادی ساختاری یک پروفیل است. که با یک مقطع خاص و با استانداردهای خاصی برای ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی مطابقت دارد. برای انتقال نيروهای موجود در پای ستون اسکلت‌ فلزی طراحی می‌گردد.

برای نيروی محوری فشاری، هنگامی که انتقال نيروی فشاری به کف ستون‌ها از طريق فشار مستقيم تماسی انجام می‌شوند. بايد سطح تماس برای انتقال نيروی فشاری صاف و آماده شده باشد. به علاوه بايد اتصال کافی بين دو قطعه (ستون و کف ستون) موجود باشد تا قادر به انتقال نيروهای حين ساخت و يا هر نوع نيروی احتمالی ديگر باشد.

۲) اتصال انتقال دهنده‌ی لنگر (اتصال لنگر گير):

اتصال انتهای تيرها، شاه‌تيرها و خرپاهايی که داشتن مقداری صلبيت در تکيه گاه‌های آن‌ها مورد نظر باشد، جز اتصالات لنگر گير می‌باشد.

۳)اتصال تير به ستون:

اين اتصالات در اسکلت فلزی دو نوع‌اند:

الف) اتصال با جفت نبشی جان:

معمولا نبشی‌های اتصال را به اندازه‌ی ۱۰ تا ۱۲ ميلی‌متر از انتهای جان تير فاصله‌ی آزاد می‌گذارند تا اگر تير در حدود رواداری‌های مجاز (خطا در برش تير –انحراف ستون) بلند باشد، بدون بريدن سر آن‌ها و تنها با جابه جا کردن نبشی آن را نصب کنند.

ب) اتصال با نبشی نشيمن:

اين اتصال را برای عکس العمل‌های تير کم‌تر از ۱۵ تن به کار می‌برند. در اين اتصالات سعی می‌شود که حداقل گير داری به وجود آيد و زاويه ی بين تير و ستون تا حد امکان آزادی دوران داشته باشد. نبشی نشيمن عمل نصب و تنظيم تير را آسان می‌کند. اين نبشی را معمولا قبلا در پای کار در ارتفاع لازم به ستون جوش می‌دهند و بعد تير روی آن سوار و به آن جوش می‌شود.

در اين اتصال اسکلت فلزی، نبشی کمکی ديگری را در بالای تير نصب و جوش می‌شود. که در محاسبه در مقابل عکس العمل تکيه گاه به حساب می‌آيند . و عمل آن تنها ثابت کردن تير در محل خود و تامين تکیه گاه عرضی و جلو گيری از غلتيدن آن است. سعی می‌شود که اتصال با نبشی نشيمن تا حد امکان انعطاف پذير باشد تا از آزادی و دوران تير در تکيه گاه جلو گيری نشود. و در حقيقت، اتصال ساده و مفصلی باشد تا در تکيه گاه ايجاد لنگر نکند. معمولا عرض نشيمن نبايد از ۷.۵ سانتی‌متر کم‌تر باشد. در آيين نامه، عرض استاندارد را ۱۰ سانتی‌متر برای نشيمن انتخاب کردند. برای اين AISC نامه منضور نبشی فوقانی را با ابعاد ظريف و فقط دو لبه‌ی انتهايی بال‌های آن را (در امتداد عرض بال تير) جوش می‌دهند. ا

سکلت‌فلزی

برش ستون ھا و برش پروفيل ھای و آن ھم چنين ستون مونتاژ ھا و سپس برش ورق ھای ستون و مونتاژ آن ورق ھا روی ستون و از پس آن ساختن نشيمن تيرھا و مونتاژ آن ھا روی ستون ھا می باشد.

مزایای اسکلت فلزی

ضخامت ستون ھا ھمچنانکه بالا می رويم کاھش می يابد. در طبقات بالاتر اسکلت فلزی از تيرآھن ھای با نمره پايين تر نسبت به طبقات پايين استفاده می شود و دليل آن ھم کاھش بار در طبقات فوقانی می باشد. برای تقليل اندازه ستون روش معمول اين است اختلاف ضخامت اتصال پليت در طرفين و جوشکاری آن صورت می پذيرد.

ستونھا به وسيله قلاب ھايی که در سر آن وصل شده توسط جرثقيل بلند شده و در محل مورد نظر که قبلا آکس در روی بيس پليت مشخص شده قرار می گيرد.

پس از اينکه جوشکاری ھای اوليه صورت گرفت و ستون در محل خود قرار گرفت در اين مرحله بايد بقيه نبشی ھا و پليت ھای لازم به پايه ستون و صفحه ستون جوش گردد و در داخل نبش ها حتما لچکی هایی جوش شوند.

لچکی ذوزنقه ای: عبارت است از تکه ای از پليت به ضخامت مشخص که شکل آن تقريبا شکل بريده شده و بر دل نبشی ھای متصل شده جوش می گردد.

در حالی که بسیاری از بخش ها با نورد گرم یا سرد ساخته می شوند، دیگران با جوشاندن صفحات مسطح یا خم می شوند (به عنوان مثال، بزرگترین بخش های توخالی دایره ای از صفحات مسطح خم شده به یک دایره و جوش داده شده ساخته شده است.)

اصطلاحات زاویه ای آهن، آهن کانال و آهن ورق از زمانیکه قبل از استفاده از آهن به منظور استفاده تجاری از فولاد جایگزین شده است، مورد استفاده قرار می گیرد. آنها بعد از دورانی از قلعهای صنعتی زندگی می کنند و هنوز هم گاهی اوقات امروزه به صورت غیررسمی، با توجه به زاویه فولاد، سهام کانال و ورق، امروزه شنیده می شوند؛ با این که آنها فاقد اشتباه هستند (در مقایسه با فویل قلع که گاهی اوقات غیر رسمی برای آلومینیوم استفاده می شود فویل) در نوشتن رسمی برای زمینه های فلزکاری، اصطلاحات دقیق مانند سهام زاویه، سهام کانال و ورق استفاده می شود.

اسکلت‌ فلزی ساختاری است که از ترکیب سازمانی از اعضای فولاد و فلز سفارشی ساخته شده برای پاسخگویی به نیازهای معماری و مهندسی کاربران استفاده می شود. این نوع ساختار به طور گسترده ای در پروژه های ساخت و ساز در مقیاس متوسط ​​و بزرگ (ساختمان های پیش ساخته شده) با ویژگی های مفید فولاد مورد استفاده قرار می گیرد.

اسکلت‌ فلزی شامل زیر ساختار یا اعضای یک ساختمان ساخته شده از فولاد و فلز ساختاری است. فولاد سازه ای مواد ساختمانی فولادی است که با فرم خاص و ترکیب شیمیایی با مشخصات خاص مورد استفاده قرار می گیرد.

مواد اصلی فولاد سازه، آهن و کربن هستند. منگنز، آلیاژها و مواد شیمیایی خاص نیز به آهن و کربن اضافه شده است تا قدرت و دوام را افزایش دهد.

فولاد ساختاری توسط نورد گرم یا سرد ساخته میشود . یا با جوشکاری صفحات مسطح یا خم ساخته میشود.

فولاد سازه دارای اشکال، اندازه و اندازه های مختلف است. اشکال مشترک شامل I-beam، کانال ها و زاویه ها است.